ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

                        ΕΥΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΠΛΑΓΙΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

ΠΛΑΓΙΕΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΕΣ Εισάγονται με: Αν, μη, μήπως, μην τυχόν (ολικής άγνοιας) Ερωτηματικές αντωνυμίες και ερωτηματικά επιρρήματα(μερικής άγνοιας)

Απορίας Ερωτηματικά Λόγου Γνώσης

Υποκείμενο σε απρόσωπα ρήματα και εκφράσεις.   Αντικείμενο.   Επεξήγηση σε μια λέξη της πρότασης από την οποία εξαρτάται.

Ø  Μαθαίνω ότι:

ü  Οι ευθείες ερωτηματικές προτάσεις διακρίνονται ανάλογα με τη σκοπιμότητά του ομιλητή σε:

ü 

Α. Γνήσιες ερωτήσεις με τις οποίες ζητάμε πληροφορίες.

Π.χ. Πότε θα αναχωρήσετε για τη Βουδαπέστη;

        Τι σημαίνει ρατσισμός;

 

Β. Ρητορικές ερωτήσεις, οι οποίες ουσιαστικά δεν είναι ερωτήσεις, αλλά διαπιστώνουν με έμφαση μια κρίση.

Π.χ. Τι κι αν δεν έγραψε καλά στις εξετάσεις;

        Τι κι αν έχεις πρόβλημα όρασης;

 

Γ. Ερωτήσεις προσταγής, οι οποίες ουσιαστικά διατυπώνουν με ευγένεια κάποια προσταγή ή παράκληση.

Π.χ. Θα μου θυμίσεις να τηλεφωνήσω στον Κώστα;

        Θα μου μιλήσεις για αυτό που σε απασχολεί;

ü  Οι ερωτηματικές προτάσεις, ανάλογα με το είδος των απαντήσεων που επιδέχονται, μπορούν να διακριθούν σε:

ü   

Α. Ολικής άγνοιας, όταν η ζητούμενη πληροφορία σχετίζεται με ολόκληρη την πρόταση.

Π.χ. Δεν υπάρχει μια φυλή που να είναι καλύτερη;

 

Β. Μερικής άγνοιας, όταν η ζητούμενη πληροφορία αφορά ένα από τα συστατικά της πρότασης.

Π.χ. Ποιος έφυγε;

        Τι πίστευαν εκείνη την εποχή;

ü  Οι ερωτηματικές προτάσεις ανάλογα με το είδος των απαντήσεων που επιδέχονται, μπορούν να διακριθούν σε:

Α. Ανοιχτές, δηλαδή ερωτήσεις που ζητούν μια γνώμη, επιχειρήματα ή και συναισθήματα σχετικά με ένα θέμα και η απάντησή τους είναι σε συνεχή λόγο.

Π.χ. Γιατί φοβόμαστε το άγνωστο;

Β. Κλειστές, δηλαδή ερωτήσεις οι οποίες επιδέχονται απάντηση μονολεκτική ή πολύ σύντομη.

Π.χ. Είναι οι Έλληνες φιλόξενοι;

Ø  Ευθύς και πλάγιος λόγος

Μετατροπή ευθύ λόγου σε πλάγιο

Ευθύς λόγος	Πλάγιος λόγος
1.Καμιά εξάρτηση(τα λόγια κάποιου απευθείας).	Εξάρτηση από ρήματα λεκτικά, ερωτηματικά, γνωστικά, αισθητικά.
2.Αποφαντική πρόταση. Π.χ. Θα έρθω το βράδυ.	Δευτερεύουσα ειδική πρόταση. Είπε ότι θα έρθει το βράδυ.
3.Προστακτική πρόταση. Π.χ. Βοήθησέ με, σε παρακαλώ.	Δευτερεύουσα βουλητική πρόταση. Τον παρακάλεσε να τη βοηθήσει.
4.Ευθεία ερώτηση. Π.χ. Θα συμμετάσχεις στην εκδήλωση;	Πλάγια ερώτηση. Με ρώτησε αν θα συμμετάσχω στην εκδήλωση.
5.Δευτερεύουσα πρόταση. Π.χ. Όταν πας σπίτι, τηλεφώνησέ μου.	Δευτερεύουσα πρόταση. Της ζήτησε, όταν πάει σπίτι, να του τηλεφωνήσει.
6.Το ρήμα της κύριας πρότασης σε ενεστώτα ή παρακείμενο. Π.χ. Βιάζομαι να φύγω. Έχω τελειώσει το φαγητό μου.	Είτε μένει στον ίδιο χρόνο είτε μετατρέπεται ο ενεστώτας σε παρατατικό και ο παρακείμενος σε υπερσυντέλικο. Είπε ότι βιάζεται ή βιαζόταν να φύγει. Είπε ότι έχει τελειώσει ή είχε τελειώσει το φαγητό του.
7.Το ρήμα της κύριας πρότασης σε μέλλοντα. Π.χ. Θα πάμε θέατρο.	Είτε μένει στον ίδιο χρόνο είτε μετατρέπεται σε θα + παρατατικό. Είπαν ότι θα πάνε ή θα πήγαιναν θέατρο.

Σημείωση: Όταν θέλουμε να μετατρέψουμε τον πλάγιο λόγο σε ευθύ, ακολουθούμε την αντίστροφη πορεία. Η δευτερεύουσα ειδική πρόταση μετατρέπεται σε κύρια αποφαντική, η δευτερεύουσα βουλητική σε κύρια προστακτική κ.ο.κ.

                                                                    ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ 

                                                                ΣΧΕΔΙΑΓΡΑΜΜΑ

Ενότητα 3η

Ρατσισμός είναι η θεωρία που υποστηρίζει την ανωτερότητα μια φυλής και κατ’ επέκταση μιας ομάδας ή μεμονωμένων ατόμων και  αποβλέπει στη διατήρηση της καθαρότητάς της και στην κυριαρχία της επί των άλλων.

Μορφές ρατσισμού: ο φυλετικός, ο κοινωνικός σε άτομα ή ομάδες (πολιτική ιδεολογία, θρησκευτικές πεποιθήσεις, πνευματικό επίπεδο, ενδιαφέροντα, οικονομική κατάσταση), απέναντι  στις γυναίκες, στα άτομα με ειδικές ανάγκες, στις μειονότητες, στους πρόσφυγες.

      Τα αίτια του ρατσισμού

Τα αίτια του ρατσισμού είναι πολλά και ποικίλα. Τα κυριότερα από αυτά είναι:

     Οικονομικά (π.χ. η εκμετάλλευση στο παρελθόν των έγχρωμων οι οποίοι αποτελούσαν φθηνό εργατικό δυναμικό. Αλλά και σήμερα υπάρχει εκμετάλλευση πολλών οικονομικών μεταναστών).

     Κοινωνικά προβλήματα, όπως η βία,  η εγκληματικότητα, η ανεργία δημιουργούν ένταση η οποία εκτονώνεται πάνω στους ξένους αλλά συχνά και σε ανθρώπους άλλων κοινωνικών ομάδων.

     Η κοινωνική ιεραρχία και η διαφοροποίηση στις κοινωνικές τάξεις: αναξιοκρατία και ανισότητα στην παροχή ευκαιριών, στην ανεύρεση εργασίας, στην αντιμετώπιση από την πολιτεία.

      Η επιθυμία  ηγετών, λαών αλλά και ατόμων για απόκτηση εξουσίας και δύναμης, πολιτικής, οικονομικής, κοινωνικής, εδαφικής.

     Η έλλειψη παιδείας . Οι απαίδευτοι γίνονται συχνά θύματα προπαγάνδας , δεν έχουν καθαρότητα σκέψης και κρίσης και επηρεάζονται από επιτήδειους που στοχεύον στο φανατισμό τους και στην καλλιέργεια αισθημάτων αρνητικών προς τους  άλλους.

     Η ηθική εξαχρείωση,  η υποχώρηση των ηθικών αξιών. Πολλοί άνθρωποι προβαίνουν σε ανήθικες πράξεις  και υιοθετούν ρατσιστικές αντιλήψεις προκειμένου να εκμεταλλευτούν το συνάνθρωπό τους.

     Ισχυρές επιρροές θρησκευτικών δοξασιών.

     Οι προκαταλήψεις που καλλιεργούνται από την οικογένεια, τον κοινωνικό περίγυρο, την παράδοση, από το περιεχόμενο σπουδών κάποιου εκπαιδευτικού συστήματος.

     Ο Εθνικισμός. Οι μικροί λαοί ανησυχούν για την αφομοίωσή τους  από τους μεγάλους και ισχυρούς και καταφεύγουν σε εθνικιστικές συμπεριφορές και την καλλιέργεια εθνικιστικού πνεύματος για να διασφαλίσουν την ταυτότητά τους.

 

      Τρόποι αντιμετώπισης του ρατσισμού

Ο ρατσισμός, οι ρατσιστικές συμπεριφορές, τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις αντιμετωπίζονται πρωτίστως με την παιδεία, κυρίως την ανθρωπιστική (τα γράμματα, τις τέχνες) ώστε οι πολίτες να μπορούν να έχουν άποψη, να κρίνουν, να μην πέφτουν θύματα προπαγάνδας ή αν είναι άβουλα όντα. Ειδικότερα:

     Η διαμόρφωση της ανθρωπιστικής συνείδησης πρέπει να γίνεται στη σωστή της διάσταση ώστε να μαθαίνουν οι άνθρωποι να σέβονται τον πολιτισμό των άλλων λαών και να μην καλλιεργούνται στερεότυπα, μίση, εχθρότητες, αντιπαλότητες.

     Τα Μ.Μ.Ε. οφείλουν να μην καλλιεργούν ρατσιστικές αντιλήψεις αλλά να προβάλλουν μηνύματα των ανθρώπων με ήθος.

     Οι πολιτιστικές ανταλλαγές μεταξύ των λαών βοηθούν στην καταπολέμηση του ρατσισμού.

     Ο κάθε πολίτης έχει χρέος να έχει κοινωνική συνείδηση ώστε να μπορεί να θέτει το συλλογικό συμφέρον πάνω από το ατομικό, συνείδηση που αποτρέπει από ρατσιστικές συμπεριφορές.

     Η οικογένεια δεν πρέπει να μεταφέρει αναχρονιστικές ιδέες και προκαταλήψεις στους νέους αλλά να καλλιεργεί το σεβασμό, την ενότητα, την ανεκτικότητα προς το διαφορετικό.

     Οι Διεθνείς οργανισμοί είναι αναγκαίο να επιβάλλουν κυρώσεις – οικονομικές, διπλωματικές- σε όσους καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν σέβονται την αξιοπρέπεια του κάθε ανθρώπου.

 

      Οι νέοι και ο ρατσισμός

Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι νέοι στη σύγχρονη εποχή δεν διακατέχονται από προκαταλήψεις και ρατσιστικές αντιλήψεις σε σύγκριση με αυτά που συνέβαιναν τις παλαιότερες εποχές.

     Αυτό οφείλεται στην παροχή καλύτερης παιδείας, στην ελεύθερη και άμεση επικοινωνία μεταξύ των λαών μέσω του τουρισμού, της εκμηδένισης των αποστάσεων, του διαδικτύου.

     Επίσης, στο χαρακτήρα των νέων που είναι ανιδιοτελείς, ιδεολόγοι, ευαίσθητοι, δημοκρατικοί.

     Επιπλέον, στις πολιτιστικές ανταλλαγές, στις αθλητικές συναντήσεις.

     Τέλος, στην καλλιέργεια πνεύματος ειρήνης και ανθρωπισμού.